Μεταπτυχιακές Διατριβές

Μόνιμο URI για αυτήν τη συλλογήhttps://dspace.library.tuc.gr/handle/123456789/141

Νέα

Περιηγούμαι

Τώρα δείχνει 1 - 7 από 7

Synthesis of TiO2-Graphene composites for the photocatalytic degradation of organic pollutants in the aqueous phase
(Πολυτεχνείο Κρήτης, 2015) Bertakis Ioannis; Μπερτακης Ιωαννης; Xekoukoulotakis Nikos; Ξεκουκουλωτακης Νικος; Diamantopoulos Evaggelos; Διαμαντοπουλος Ευαγγελος; Gidarakos Evaggelos; Γιδαρακος Ευαγγελος
Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η δημιουργία οξειδίου του γραφίτη, η χρήση του για την σύνθεση στερεών σύνθετων καταλυτών καθώς και η εφαρμογή τους στη διαδικασία αποδόμησης οργανικών ρύπων. Τα συνθετικά μέρη αυτών των καταλυτών είναι το Ισοπροποξείδιο του τιτανίου(TIP,) που είναι πρόδρομη ένωση του TiO2, και το Οξείδιο του Γραφενίου(GO). Το πρώτο βήμα της εργασίας ήταν ο σχεδιασμός των πειραμάτων, η κατασκευή του θαλάμου ακτινοβόλησης και η λειτουργία του εξοπλισμού ο οποίος θα χρησιμοποιείτο. Δεύτερο βήμα αποτέλεσε η παραμετροποίηση των διατάξεων και των συσκευών . Οι παράμετροι οι οποίοι μεταβλήθηκαν ήταν αρκετοί πράγμα που σημαίνει μεγάλο εύρος και αριθμό πειραμάτων. Συγκεκριμένα ήταν: ο χρόνος, η θερμοκρασία, το pH, οι διαλύτες, οι συγκεντρώσεις του Γραφενίου σε σχέση με το Τιτάνιο και οι οργανικοί ρύποι προς διάσπαση. Η παραμετροποίηση της διάταξης συγκεκριμένα πραγματοποιήθηκε σε δύο διαδικασίες: Πρώτη Διαδικασία-Σύνθεση Καταλυτών με τη χρήση Υδροθερμικού Αντιδραστήρα Η διαδικασία σύνθεσης εστιάσθηκε στις μεταβλητές εκείνες του συστήματος ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη αναγωγή του οξειδίου Γραφενίου και παράλληλα η σύζευξη του με το TIP. Αυτές οι μεταβλητές ήταν ο χρόνος της αντίδρασης, το pH, η θερμοκρασία, ο διαλύτης που χρησιμοποιήθηκε και η συγκέντρωση του γραφενίου και τιτανίου . Δεύτερη διαδικασία- Αποδόμηση των Οργανικών Ρύπων Στη διαδικασία αποδόμησης των οργανικών ρύπων, έχοντας επιτύχει την σύνθεση του βέλτιστου καταλύτη μέσω της προηγούμενης διαδικασίας, στόχος ήταν η επίτευξη της βέλτιστης προσρόφησης του ρύπου καθώς και στην ταχύτερη αποδόμηση του υπό UV irradiation, μεταβάλλοντας το χρόνο ακτινοβόλησης και τον εκάστοτε ρύπο. Ο διαλύτης ήταν το νερό ο οποίος και παρέμεινε σταθερός για όλα τα πειράματα.
Ανάλυση και εκτίμηση ευστάθειας απορριμματικών πρανών ΧΥΤΑ Αμαρίου
(Technical University of Crete, 2015) Chrysikos Georgios; Χρυσικος Γεωργιος; Gidarakos Evaggelos; Γιδαρακος Ευαγγελος; Steiakakis Manolis; Στειακακης Μανωλης; Tsobanakis Ioannis; Τσομπανακης Ιωαννης
Η υγειονομική ταφή στο παρελθόν, αλλά και σήμερα, είναι η κύρια μέθοδος για τη διάθεση των αστικών στερεών αποβλήτων. Κατά τα τελευταία χρόνια, έχουν συμβεί σε αρκετές χώρες καταστροφικές αστοχίες πρανών, σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων, μερικές από αυτές θανατηφόρες. Για να αποφευχθούν φαινόμενα αστοχίας, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε απώλειες ανθρώπινων ζωών αλλά και σε σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, απαιτείται περισσότερη έρευνα για τους μηχανισμούς και τις παραμέτρους που συνεισφέρουν αρνητικά στην ευστάθεια των απορριμματικών πρανών. Στόχος της παρούσας διατριβής, είναι η ανάλυση της ευστάθειας των απορριμματικών πρανών του χώρου υγειονομικής ταφής απορριμμάτων Αμαρίου, με τη χρήση μεθόδων οριακής ισορροπίας και του λογισμικού GeoSlope. Ο ΧΥΤΑ Αμαρίου κλήθηκε να καλύψει τις ανάγκες του συνόλου της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνου, χωρίς αυτό να έχει ληφθεί υπόψη από τις αρχικές μελέτες. Οπότε, σε συνδυασμό με τις αστοχίες που παρατηρούνται στο πεδίο, κρίθηκε απαραίτητη η διεξαγωγή νέων μελετών. Αρχικά, παρουσιάζονται τα διάφορα δεδομένα για τον εξεταζόμενο ΧΥΤΑ. Στη συνέχεια, γίνεται μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας για τον αναμενόμενο τύπο αστοχίας σε ένα απορριμματικό πρανές, τους παράγοντες που επηρεάζουν την ευστάθεια του και τις συνήθεις μεθόδους ανάλυσης. Γίνεται, επίσης, εκτενής αναφορά στα διαθέσιμα βιβλιογραφικά δεδομένα για τις μηχανικές ιδιότητες των αστικών στερεών αποβλήτων. Στη συνέχεια, παρατίθεται η υπολογιστική μεθοδολογία που ακολουθήθηκε, βασισμένο στο λογισμικό SLOPE/W, αλλά και οι αριθμητικές τιμές που επελέγησαν για τις παραμέτρους, που είναι απαραίτητες για την διενέργεια της ανάλυσης ευστάθειας των πρανών της εξεταζόμενης γεωκατασκευής. Στην επόμενη ενότητα, παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της ντετερμινιστικής και στατιστικής ανάλυσης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, εισάγεται το πλαίσιο για την αξιολόγηση του κινδύνου της αστοχίας των πρανών του υπό εξέταση χώρου υγειονομικής ταφής. Επιπλέον, υπολογίζεται ο συντελεστής ασφαλείας για το απορριμματικό πρανές υπό την ταυτόχρονη εξέταση όλων των δυσμενών δράσεων. Τα συμπεράσματα που εξάγονται από την ντετερμινιστική ανάλυση, αφορούν στην εύρεση της πιο κρίσιμης θέσης του ΧΥΤΑ, αλλά και την επίδραση των σεισμικών δράσεων στον συντελεστή ασφαλείας. Επίσης, από την στατιστική ανάλυση προέκυψαν διαγράμματα κατανομής των συντελεστών ασφαλείας, όταν οι μηχανικές ιδιότητες αλλά και το ύψος της πιεζομετρικής γραμμής παίρνουν τυχαίες τιμές από ένα προκαθορισμένο εύρος. Από την διεξαχθείσα διερεύνηση προέκυψε ότι ο ΧΥΤΑ είναι επαρκώς ευσταθής, αφού οι τιμές του συντελεστή ασφαλείας είναι μεγαλύτερες από τα όρια που τίθενται από τον Ευρωκώδικα 7.
Αποτοξικοποίηση χρυσοτιλικού αμιάντου και αμιαντοτσιμέντου, μέσω διεργασιών πυριτποίησης, σε όξινες και βασικές συνθήκες
(Technical University of Crete, 2014) Valouma Aikaterini; Βαλουμα Αικατερινη; Gidarakos Evaggelos; Γιδαρακος Ευαγγελος; Maravelaki Pagona; Μαραβελακη Παγωνα; Xekoukoulotakis Nikos; Ξεκουκουλωτακης Νικος
Abstract The development of this master thesis, was primarily imposed by the ever increasing need for detoxification of asbestos and materials containing asbestos (Asbestos Containing Material - ACMs), with potential application in site. The silicates mineral occupying 90% of the Earth's surface, are the largest in volume category minerals. The term "asbestos" designates a family of silicate minerals with fibrous form. Ιn the 20th century different types of asbestos have been widely used in industry and construction, due to the exceptional physical and chemical properties. The most prevalent class of asbestos is the chrysotile asbestos, known as "white asbestos". In all of the worldwide materials containing asbestos, those produced by chrysotile exceed 90%. In the early 1960s, asbestos was implicated to cause damage to human health. Several years later, in 1988, appeared in Greece the first legislative framework for the prohibition of asbestos-containing materials. Nowadays, asbestos is considered one of the most important factors of carcinogenesis, particularly for mesothelioma and lung cancer caused by chronic exposure to fibers which enter the human body through the respiratory system. The perceived incrimination for carcinogenicity has led many countries to take strong measures to restrict the use and gradually complete closure. Greece was ranked 7th in the world in production of asbestos and placed high in the rankings involving the export of chrysotile. It was only in 2000 that the operation of the Asbestos Mines of Northern Greece were closed down, from which more than 70 million tons of serpentine were excavated in 18 years. Out of those one million tons of chrysotile asbestos were produced. In addition, plants containing materials were operating for decades. These sites remain abandoned until today, costing the health of local residents and need immediate remediation. Although various treatments have been developed for the asbestos detoxification, most of them are either limited to laboratory scale, or are very expensive to implement. Thereby the most widespread method is the deposition of asbestos-containing materials in HWL's (hazardous waste landfills), without prior treatment to reduce the toxicity of the material. Furthermore, this method is very expensive to the Greek standards, since a HWL does not operate in Greece, thus resulting in an increase in cost by transporting asbestos-containing materials abroad. This thesis investigates potential detoxification of pure chrysotile asbestos through silylation processes, and its applicability to asbestos. The chrysotile samples used for the preparation of this master thesis, originate from Asbestos Mines of Northern Greece and from the old asbestos cement factory of A.B.E.A. located in Chania. Through a series of experiments in chrysotile, selected compositions perform optimally for performing the experiments in asbestos cement. The oxalic acid dihydrate (Ox) chosen as one of the reactants is characterized by a moderate acidity and toxicity. Furthermore, the pure water glass (potassium silicate), the tetraethoxysilane (TEOS) and Ox, used in the experimental procedure do not cause adverse effects on the environment and are cost effective. FTIR, XRD, SEM and stereoscope analyses indicated that in less than 20 days, in pure chrysotile and on the surface of the fibers of asbestos, the silylation processes have transformed the layer of brushite Mg (OH)2 into an amorphous silicate mineral. In the experiments that magnesium oxalate was used the formation of a new mineral, the magnesium oxalate (Glushinskite) was observed. The procedures achieving the best results were tested on asbestos fibers. Furthermore, coatings comprised of (a) oxalic acid with TEOS and (b) oxalic acid with pure water glass were applied to cement tiles containing asbestos. Originally, the fibers were trapped and then, the brushite layer surrounding them was cleaved. The results indicate that the treatment of the asbestos based cement tiles was successful. Therefore, this method can be further studied, for a potential in situ application, at low cost.
Εκτίμηση εκπλυσιμότητας και ανάκτησης μετάλλων και πολύτιμων υλικών από απόβλητες οθόνες LCDs
(Technical University of Crete, 2014) Savvilotidou Vasiliki; Σαββιλωτιδου Βασιλικη; Gidarakos Evaggelos; Γιδαρακος Ευαγγελος; Komnitsas Konstantinos; Κομνιτσας Κωνσταντινος; Gentekakis Ioannis; Γεντεκακης Ιωαννης
Λόγω των ραγδαίων αλλαγών στον τομέα των τεχνολογιών, της μετατόπισης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και της πτώσης των τιμών, ο συνολικός όγκος των ηλεκτρονικών αποβλήτων αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς σε παγκόσμιο επίπεδο. Παράλληλα, η «προγραμματισμένη απαξίωση» που μειώνει τη διάρκεια ζωής των ηλεκτρονικών συσκευών αποφέροντας τεράστια κέρδη στις βιομηχανίες παραγωγής Ηλεκτρικού και Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού (ΗΗΕ), οδηγεί αθροιστικά σε αναζήτηση βιώσιμων λύσεων αναφορικά με την μετέπειτα διαχείρισή τους. Ένα δύσκολο εγχείρημα, που γίνεται δυσκολότερο, κυρίως λόγω της έλλειψης συνολικής και έγκυρης πληροφόρησης, της πολυπλοκότητας της σχετικής νοµοθεσίας, αλλά και της πολυδιάσπασης των αρµοδιοτήτων εφαρμογής της. Οι διαδικασίες αποσυναρμολόγησης και διάθεσης των ηλεκτρονικών αποβλήτων έχουν οδηγήσει σε τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), αποστολή υψηλής προτεραιότητας αποτελεί η συλλογή, η ανακύκλωση και η ανάκτηση όλων των τύπων Αποβλήτων Ηλεκτρικού και Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) σε όλα τα κράτη μέλη. Ορμώμενοι λοιπόν από την κρισιμότητα της αξιοποίησης των φυσικών πόρων, αλλά και τη μείωση της ρύπανσης και των υγειονομικών κινδύνων, που σχετίζονται με την υγειονομική ταφή, η παρούσα μελέτη εστιάζει στην ανάκτηση πολύτιμων υλικών από οθόνες υγρών κρυστάλλων (Liquid Crystal Displays, LCDs), για τις οποίες σε προηγούμενη μελέτη έγινε ποιοτική και ποσοτική καταμέτρηση των τοξικών μετάλλων, που περιλαμβάνουν. Ειδικότερα εξετάζεται η δυνατότητα ανάκτησης πρωτίστως του ινδίου, το οποίο πρόσφατα έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των ερευνητών, αλλά και του αρσενικού και του αντιμονίου τα οποία για διαφορετικούς λόγους το καθένα, κρίθηκαν ιδιαίτερης σημασίας για τη μελέτη της δυνατότητας ανάκτησής τους. Παράλληλα, ανακτήθηκε ο πολωτής και το γυαλί μαζί με το οξείδιο ινδίου -κασσιτέρου, γνωστό ως ΙΤΟ (Indium Tin Oxide), που περιλαμβάνονται σε μία τυπική LCD μονάδα. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε, περιλαμβάνει αποσυναρμολόγηση, απομάκρυνση του πολωτή μέσω θερμικού σοκ, τεμαχισμό και εκχύλιση του υλικού με διάφορα οξέα. Πραγματοποιήθηκαν δοκιμές σε διαφορετικές θερμοκρασίες, με διαφορετική αναλογία στερεού/υγρού και διαφορετικά οξέα. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν, είναι ενθαρρυντικά όσον αφορά την ανάκτηση του ινδίου. Ωστόσο, η εκχύλιση του μετάλλου περιορίστηκε. Ο κύριος λόγος είναι ότι δεν επιτεύχθηκε διαχωρισμός του ΙΤΟ από το γυαλί, στο οποίο βρίσκεται κατανεμημένο το ίνδιο. Το γυαλί λειτούργησε ως παρεμποδιστικός παράγοντας, με αποτέλεσμα οι συγκεντρώσεις που επιτεύχθηκαν, να παρέχουν μικρότερα ποσοστά ανάκτησης από αυτά που δυνητικά θα μπορούσαν να αποδοθούν. Ως εκ τούτου, οι διαδικασίες ανάκτησης είναι ωφέλιμες ακόμα και σε περιπτώσεις χαμηλών ποσοστών, ιδίως όταν τα μέταλλα που ανακτώνται, είναι κρίσιμα και τείνουν να εξαντληθούν σε επίπεδο πρώτης ύλης.
Έρευνα απομάκρυνσης Cu(II) και Pb(II) από υδατικό διάλυμα με χρήση βιοεξανθρακώματος (biochar) σε πειράματα συνεχούς ροής
(Technical University of Crete, 2014) Mantonanaki Antonia; Μαντωνανακη Αντωνια; Gidarakos Evaggelos; Γιδαρακος Ευαγγελος; Diamantopoulos Evaggelos; Διαμαντοπουλος Ευαγγελος; Pentari Despoina; Πενταρη Δεσποινα
Στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή ερευνάται η απομάκρυνση ιόντων συγκεκριμένων μετάλλων, χαλκού (Cu2+) και μολύβδου (Pb2+), από υδατικά διαλύματα χρησιμοποιώντας βιοεξανθράκωμα (biochar) σε πειράματα συνεχούς ροής. Το biochar προήλθε από πυρόλυση αποβλήτου χρησιμοποιημένου καφέ σε θερμοκρασία 600ο C. Αρχικά, για το υλικό που χρησιμοποιήθηκε έγιναν πειράματα χαρακτηρισμού, με σκοπό να κατανοηθούν οι ιδιότητές του για την ερμηνεία των αποτελεσμάτων των πειραμάτων συνεχούς ροής. Το υλικό αυτό αξιολογήθηκε ως προς το pH του, τη στοιχειακή του ανάλυση, τη θερμογόνο δύναμη και το σημείο μηδενικού φορτίου του. Ακόμα, έλαβαν χώρα μετρήσεις ορυκτολογικής ανάλυσης (XRD) και ειδικής επιφάνειας (ΒΕΤ). Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν πειράματα συνεχούς ροής με διάρκεια 56 h υπό σταθερή θερμοκρασία με τη βοήθεια στηλών. Ως ροφητικό υλικό στις στήλες χρησιμοποιήθηκε το biochar, ενώ τα υδατικά διαλύματα που διέρχονταν από αυτές, περιείχαν χαλκό και μόλυβδο. Σκοπός αυτών των πειραμάτων ήταν να προσδιοριστεί το χρονικό διάστημα που το σύστημα μπορεί να λειτουργήσει χωρίς να επέλθει κορεσμός κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Έτσι, μελετήθηκε η επίδραση διαφορετικών τιμών pH, διαφορετικών αρχικών συγκεντρώσεων και διαφορετικών ρυθμών ροής στη ρόφηση και απομάκρυνση των συγκεκριμένων μετάλλων. Η επίδραση του pH, η οποία μελετήθηκε σε τιμές pH=2 & 5, έδειξε ότι η ικανότητα ρόφησης των μετάλλων παρείχε ικανοποιητικά αποτελέσματα στη χαμηλή τιμή pH για το εξεταζόμενο χρονικό διάστημα. Έπειτα, με τη μελέτη του ρυθμού ροής, σε δύο διαφορετικές τιμές ίσες με 0.5 & 4 mL/min, διαπιστώθηκε ότι πλήρης ρόφηση πραγματοποιήθηκε σε αργούς ρυθμούς, καθώς το διάλυμα παρέμεινε περισσότερο χρόνο στη στήλη. Οι αρχικές συγκεντρώσεις των διαλυμάτων που χρησιμοποιήθηκαν είχαν τιμές 0.5 – 2 mmol/L. Η μοντελοποίηση των πειραματικών δεδομένων που ακολούθησε είχε στόχο να περιγράψει την απόδοση της στήλης και να προσδιορίσει το καλύτερο μοντέλο για την πρόβλεψη της δυναμικής συμπεριφοράς του συστήματος. Μελετήθηκαν τα μοντέλα του Thomas, του Adams-Bohart και του Yoon-Nelson, παρέχοντας διαφορετικά αποτελέσματα το καθένα. Διαπιστώθηκε ότι το μοντέλο του Thomas αντιπροσωπεύει καλύτερα τα πειραματικά δεδομένα, χωρίς όμως να τα ικανοποιεί πλήρως. Τα άλλα δύο μοντέλα δεν παρείχαν υψηλές τιμές συντελεστών συσχέτισης, χαρακτηρίζοντας τα ως μη ικανοποιητικά για την περιγραφή των πειραματικών δεδομένων. Τέλος, συνοψίζοντας η διερεύνηση της απομάκρυνσης ιόντων χαλκού και μολύβδου από biochar έδειξε ότι καλύτερα αποτελέσματα επιφέρουν οι χαμηλότερες τιμές pH καθώς και οι χαμηλότεροι ρυθμοί ροής των διαλυμάτων.
Μελέτη κινητικότητας βαρέων μετάλλων σε εδάφη με προσθήκη βιοεξανθρακωμάτων (biochars) με πειράματα στηλών
(Technical University of Crete, 2014) Papadakis Michalis; Παπαδακης Μιχαλης; Diamantopoulos Evaggelos; Διαμαντοπουλος Ευαγγελος; Xekoukoulotakis Nikos; Ξεκουκουλωτακης Νικος; Gidarakos Evaggelos; Γιδαρακος Ευαγγελος
Στην παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκαν πειράματα στηλών με σκοπό τη μελέτη της κινητικότητας βαρέων μετάλλων σε εδάφη με προσθήκη βιοεξανθρακωμάτων (biochars).Οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιήθηκαν για την παρασκευή των biochars προήλθαν από λυματολάσπη που συλλέχθηκε από τις ταινιοφιλτρόπρεσσες του βιολογικού καθαρισμού Χανίων, από το οργανικό κλάσμα απορριμμάτων που παρελήφθη από την ΔΕΔΙΣΑ, καθώς και από φλοιούς ρυζιού από ριζόμυλο της περιοχής Θεσσαλονίκης. Πιο συγκεκριμένα στον πρώτο κύκλο πραγματοποιήθηκαν πειράματα εκρόφησης με τέσσερα πληρωτικά μέσα (έδαφος χωρίς προσθήκες, έδαφος με biochar απο λυματολάσπη, έδαφος με biochar από το οργανικό κλάσμα των απορριμμάτων, έδαφος με biochar από φλοιούς ρυζιού). Τα μέταλλα που εξετάστηκαν σε αυτή την φάση ήταν το Cr(III), το Cr(VI)και το Аs(V). Η διαβροχή των στηλών επιλέχτηκε έτσι ώστε να ανταποκρίνεται σε μια ρεαλιστική βροχόπτωση για την περιοχή των Χανίων και εν συνεχεία ελήφθησαν δείγματα που μετρήθηκαν στην ατομική απορρόφηση για να προσδιοριστούν οι συγκεντρώσεις των προς μελέτη βαρέων μετάλλων. Από τα αποτελέσματα συμπεραίνουμε ότι το έδαφος έδειξε μια αρκετά καλή συμπεριφορά στη συγκράτηση των βαρέων μετάλλων και ότι η προσθήκη των biochars άλλοτε βελτίωσε και άλλοτε όχι την προσροφητική ικανότητα του εδάφους. Έτσι για παράδειγμα, στην περίπτωση του Cr(III),ενώ το έδαφος χωρίς προσθήκες εκρόφησε 1,5% της συνολικής ποσότητας του Cr (III), στη στήλη με χώμα και biochar από φλοιούς ρυζιού εκροφήθηκε συνολικά 2,7%. Για τις στήλες με biochar από το οργανικό κλάσμα των απορριμμάτων και τη λάσπη τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 1% και 0,5%. Στον δεύτερο κύκλο πειραμάτων επιλέχτηκαν τρία πληρωτικά μέσα: χώμα χωρίς προσθήκες, χώμα και biochar από φλοιούς ρυζιού, χώμα και biochar από λυματολάσπη. Ετοιμάστηκαν διαλύματα Cr(VI)με συγκεντρώσεις 1mg/L, 3mg/Lκαι 10mg/L, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για τη διαβροχή των στηλών σε κάθε σετ πειραμάτων. Το άλας που χρησιμοποιήθηκε ήταν το K2CrO4. Από τα διαγράμματα που προέκυψαν διαπιστώνουμε ότι η επίτευξη συνθηκών πλήρους διαρροής στο δεδομένο χρόνο διαβροχής συμβαίνει μόνο για την περίπτωση των υψηλών συγκεντρώσεων (10mg/l, 3mg/l).
Μελέτη χρήσης επεξεργασμένων αμιαντούχων αποβλήτων στην προσρόφηση πετρελαϊκών ρύπων
(Technical University of Crete, 2012) Kousaiti Athanasia; Κουσαϊτη Αθανασια; Gidarakos Evaggelos; Γιδαρακος Ευαγγελος; Diamantopoulos Evaggelos; Διαμαντοπουλος Ευαγγελος; Pentari Despoina; Πενταρη Δεσποινα

Περιηγούμαι

Πλοήγηση Μεταπτυχιακές Διατριβές ανά Συγγραφέα "Gidarakos Evaggelos"