Το ζήτημα της αξιοποίησης εγκαταλελλειμένων αεροδρομίων. Διεθνής εμπειρία και προοπτικές στην Ελλάδα

Abstract

Στο πλαίσιο των κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων και προβλημάτων που υποβαθμίζουν την σύγχρονη πόλη και την ποιότητα ζωής των κατοίκων της, ο δημόσιος χώρος κατακερματίζεται παράλληλα με την εμφάνιση αστικών κενών, κάθε κλίμακας, εντός αλλά και εκτός του αστικού ιστού. Η ύπαρξη τους προσδίδει στην σύγχρονη πόλη ασυνέχεια, αποπροσανατολισμό και συρρίκνωση του χώρου ενώ στο πλαίσιο μιας γενικότερης αναζήτησης εναλλακτικών λύσεων ανάπλασης του αστικού ιστού και αναζωογόνησης των πόλεων, εστιάζοντας σε βάθος στους «εν αδράνεια» χώρους αυτούς, προβάλλονται ποικίλες δυναμικές και δυνατότητες επαναπροσδιορισμού της ταυτότητάς τους καθώς και επανένταξης τους στον μηχανισμό της πόλης. Στην παρούσα εργασία αρχικά μελετώνται τα αστικά κενά σε χωρικό και αντιληπτικό επίπεδο, οι προοπτικές τους ως χώρους αναδημιουργίας δημόσιου χαρακτήρα τοπίων αστικού πρασίνου καθώς και τη διαδικασία ανάπλασης και επανένταξής τους μέσω της διεθνούς βιβλιογραφίας. Η επανάχρηση αστικών κενών ως λύση για τον επαναπροσδιορισμό του δημόσιου χώρου μέσα στον αστικό ιστό, εξειδικεύεται στην αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων αεροδρομίων, ως εκτάσεις μεγάλης έκτασης που προσφέρουν ποικίλες δυνατότητες εκμετάλλευσης για την βιωσιμότητα των σύγχρονων πόλεων. Η έρευνα μελετάει παραδείγματα επανάχρησης αεροδρομίων από τη διεθνή εμπειρία και τον ευρωπαϊκό χώρο τόσο στρατιωτικού όσο και εμπορικού χαρακτήρα καταλήγοντας σε προσεγγίσεις επανάχρησης αεροδρομίων στην Ελλάδα καθώς και στις προτάσεις ανάπλασης της περιοχής του εγκαταλειμμένου αεροδρομίου του Ελληνικού. Σε τελικό στάδιο επιχειρείται αξιολόγηση των αναπλάσεων που αναφέρθηκαν ως χαρακτηριστικά παραδείγματα επανάχρησης εγκαταλελειμμένων αεροδρομίων διεθνούς και ευρωπαϊκού βεληνεκούς καθώς και των προτάσεων που κατατέθηκαν για το Ελληνικό.