Αυτοματοποίηση της παραγωγής, αλλαγή του χαρακτήρα της εργασίας και διαμόρφωση νέου υποκειμένου. Μια προσέγγιση υπό το πρίσμα της Λογικής της Ιστορίας.

Abstract

Η παρούσα Διπλωματική Διατριβή στοχεύει στη Λογική και Ιστορική εξέταση της σχέσης του χαρακτήρα της εργασίας και του υποκειμένου της, ενώ παράλληλα μελετά τις αλλαγές που επιφέρει η εισαγωγή αυτοματοποιημένων διαδικασιών στο πεδίο της παραγωγής και κατ’ επέκταση και στο υποκείμενο της εργασίας. Η Διατριβή διαρθρώνεται σε εισαγωγή, τρία κυρία μέρη και στο συμπέρασμα. Στο πρώτο μέρος επιχειρείται η εξέταση σε καθαρή μορφή (Λογικό μέρος) της θέσης και του ρόλου της εργασίας, του υποκειμένου της και της τεχνολογίας στη διάρθρωση της κοινωνίας. Στο δεύτερο μέρος επιχειρείται η εξέταση των σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ εργασίας, υποκειμένου, και τεχνολογίας μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι (Ιστορικό μέρος), ενώ στο τρίτο επιχειρείται μια κριτική των αντιλήψεων για τον σύγχρονο χαρακτήρα της εργασίας και του υποκειμένου της, των M.Hardt και A.Negri. Εν συνεχεία στο συμπέρασμα, γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στην περιπλοκότητα της διαλεκτικής σχέσης μεταξύ Υποκειμένου και Αντικειμένου και στη βάση αυτής, γίνεται και απόπειρα τεκμηρίωσης της θέσης, πως σήμερα βρισκόμαστε σε μια εποχή εμφάνισης και διαμόρφωσης ενός αρκετά διαφορετικού (από την άποψη των χαρακτηριστικών του) υποκειμένου της εργασίας από αυτό του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Τέλος τονίζεται και η σημασία μελέτης του εν λόγω αντικειμένου, ως εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για την καλύτερη θεμελίωση συγκεκριμένης κοινωνικής και πολιτικής προοπτικής από την άποψη της απελευθέρωσης και της ενοποίησης της ανθρωπότητας.