Διερεύνηση των μορφών εσωτερικής επικοινωνίας σε επιλεγμένο δείγμα επιχειρήσεων του ελληνικού χώρου - εμπειρική προσέγγιση

Abstract

Σε μια επιχείρηση, υπηρεσία ή οργανισμό τα δίκτυα επικοινωνίας είναι πολύπλοκα. Ένα αποτελεσματικό σύστημα επικοινωνίας βασίζεται στην ευχέρεια εξεύρεσης λύσεων, στις στάσεις των μελών τόσο μεταξύ τους όσο και απέναντι στην επιχείρηση και σε μια σειρά από παράγοντες που σχετίζονται με τις ειδικές συνθήκες κάθε επιχείρησης. Στο πλαίσιο αυτό η σύγχρονη επιστημονική έρευνα έχει αναπτύξει διαδικασίες μέτρησης και ανάλυσης τόσο της αποτελεσματικότητας των μορφών επικοινωνίας όσο και του βαθμού ικανοποίησης του προσωπικού των επιχειρήσεων. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η συμβολή στην παραπάνω προβληματική, σε ότι αφορά τη διερεύνηση των τρόπων εσωτερικής επικοινωνίας τριών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον ελληνικό χώρο, καθώς και τη μέτρηση του βαθμού ικανοποίησης του προσωπικού τους από αυτούς. Η έρευνα διεξήχθη με τη χρήση γραπτών ερωτηματολογίων, τα οποία συντάχθηκαν σύμφωνα με τους κανόνες ανάπτυξης του συγκεκριμένου μέσου συλλογής ερευνητικού υλικού. Συμπληρώθηκαν 246 ερωτηματολόγια, αριθμός που καλύπτει τις στατιστικές απαιτήσεις της διαδικασίας. Στο κεφάλαιο της μεθοδολογίας αναπτύχθηκε το υπόδειγμα της έρευνας, καθώς και η επεξεργασία και η ανάλυση των δεδομένων. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η περιγραφική στατιστική για όλες τις ερωτήσεις του ερωτηματολογίου, εκτός της ερώτησης 6 όπου χρησιμοποιήθηκε, λόγω της ειδικής μορφής της, η πολυκριτήρια ανάλυση MUSA (MUlticriteria Satisfaction Analysis). Βασικός σκοπός της μεθόδου αυτής είναι η σύνθεση των προτιμήσεων ενός συνόλου υποκειμένων (υπαλλήλων, πελατών κλπ) σε μια ποσοτική μαθηματική συνάρτηση αξιών. Πιο συγκεκριμένα, η μέθοδος υποθέτει ότι η συνολική ικανοποίηση ενός μεμονωμένου υποκειμένου εξαρτάται από ένα σύνολο μεταβλητών, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τα χαρακτηριστικά του προσφερόμενου προϊόντος ή υπηρεσίας. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν αρκετές ομοιότητες μεταξύ των επιχειρήσεων στα συστήματα εσωτερικής επικοινωνίας αλλά και σημαντικές διαφοροποιήσεις σε επί μέρους ζητήματα. Σε ότι αφορά τις διαφοροποιήσεις, καταδείχθηκε ότι οι μικρότερες σε μέγεθος επιχειρήσεις χρησιμοποιούν λιγότερους και πιο παραδοσιακούς τρόπους εσωτερικής επικοινωνίας, με αποτέλεσμα το προσωπικό τους να είναι λιγότερο απαιτητικό και γι’ αυτό το λόγο περισσότερο ικανοποιημένο σε σχέση με το προσωπικό των μεγαλύτερων επιχειρήσεων. Επίσης, ενώ τα στελέχη των επιχειρήσεων δηλώνουν σε συντριπτικό ποσοστό ότι ενθαρρύνουν τους υφισταμένους τους στην ανάληψη ευθυνών και στη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, εντούτοις οι εργαζόμενοι απαντούν σε ποσοστό 65% ότι δεν τους ζητούνται προτάσεις για θέματα που αφορούν τους στόχους ή την πορεία της επιχείρησης. Τέλος, η εργασία ολοκληρώνεται με προτάσεις για τη βελτίωση του επικοινωνιακού πλέγματος των επιχειρήσεων, καθώς και με προτάσεις μελλοντικής και πιο εξαντλητικής διερεύνησης του θέματος.